[seb31]

w zeszłym tygodniu dowiedziałem sie ze miałem czerniaka clark II grubosc 0.32mm 0mitoz/1mm2. oczywiscie wszystko wycięte z marginesem, teraz jeszcze docieta blizna na 1cm. Lekarz powiedział ze w tak wczesnym stadium nie ma mowy o przerzutach i ze mam nikłe a nawet bardzo nikłe szanse na wznowę...zadowolony poszedłem na dermatoskopie no i dowiedziałem sie ze mam kolejne 4 znamiona do wycięcia z czego jedno najmniejsze wygląda nieciekawie...oczywiscie zacząłem porównywac zdjecia z dermatoskopii z fotkami w necie i mam jeszcze wiekszą schize... tak bardzo sie boję, ze nie moge myslec, jesc, spac itd. z tego co wiem to jutro mam miec zabieg ale oczekiwanie na wyniki mnie zniszczy mi głowe...co robić? jak Wy sobie radzicie???

[icia]

Cześć

Widzę że dużo z nas czyta twojego posta a nikt nie odpowiada.........po prostu nie ma recepty na strach i chyba nikt z nas nie znalazł 100% środka na radzenie sobie z tą sytuacją.

Jeśli dasz radę to spróbuj się zdystansować a przede wszystkim nie nakręcać bardzo dobrze że wycinasz podejrzane znamiona ale żeby się dowiedzieć co to musisz odczekać min. 2-3 tyg i innego wyjścia nie masz.

Ale głowa do góry i myśl pozytywnie na pewno będzie dobrze

[betsi]

Wiem, że najgorsze jest czekanie- znam to dobrze, ale nie przyspieszysz tego. Nie da się wiadomo myśleć o niczym innym.
Życzę Ci dobrych wyników Trzymaj się!!!

[Radi]

seb31 napisał/a:

tak bardzo sie boję, ze nie moge myslec, jesc, spac itd. z tego co wiem to jutro mam miec zabieg ale oczekiwanie na wyniki mnie zniszczy mi głowe...co robić? jak Wy sobie radzicie???

Hej Strach jest naturalnym uczuciem i nie da się od niego uciec... Jest nam w życiu potrzebny, bo motywuje do działania i zapewnia bezpieczeństwo. Też borykam się z lękiem i ogromnym strachem i radzę sobie w ten sposób, że żyje teraźniejszością. Jak zaczynam myśleć o przyszłości i zadawać sobie pytania "co będzie ?, jak będzie?" to natychmiast je odrzucam , by dalej się nie nakręcać. Jestem Tu i Teraz i nawet wieszam sobie karteczki w domu z napisem "tu i teraz". Drugą metodę mam taką ,że mówię o swoim strachu rodzinie, żonie, Bogu, bo wiem że mam tam wsparcie. Często się modlę, piszę pamiętnik, bawię się z dzieckiem, cieszę się z małych rzeczy, pracuję nad sobą, czytam książki, Pismo św., oglądam wartościowe filmy, słucham muzyki, sprzątam, itd, itp. Naprawdę jest mnóstwo sposobów , by nie myśleć o strachu, tylko trzeba zająć się czymś co sprawia Ci przyjemność. Miałem okresy kiedy musiałem skorzystać z pomocy psychiatry i psychologa oraz terapeuty. Oni też mi pomogli. Jest też TO Forum, które też może być dla Ciebie źródłem wsparcia. Pamiętaj, nie jesteś sam ze swoją chorobą!
Pozdrawiam Cię serdecznie i podeślę CI mojego Anioła Stróża, by zabrał od Ciebie trochę tego strachu Będę się za Ciebie modlił, bo za chwil idę do kościoła. Pa

[DumSpiro-Spero]

seb31 napisał/a:

clark II grubosc 0.32mm 0mitoz/1mm2

Brak informacji czy stwierdzono owrzodzenie czy nie.

seb31 napisał/a:

mam nikłe a nawet bardzo nikłe szanse na wznowę

Raczej nikłe ryzyko wznowy.

Szanse za to masz spore, bo przekraczające 90% - na dalsze życie bez nawrotu choroby.

[seb31]

[quote="DumSpiro-Spero"]

seb31 napisał/a:

clark II grubosc 0.32mm 0mitoz/1mm2

Brak informacji czy stwierdzono owrzodzenie czy nie.

BEZ OWRZODZENIA

[ Dodano: 2015-10-30, 20:47 ]
Pozdrawiam Cię serdecznie i podeślę CI mojego Anioła Stróża, by zabrał od Ciebie trochę tego strachu Będę się za Ciebie modlił, bo za chwil idę do kościoła. Pa [/quote]

Radi dziekuję Ci bardzo...to dla mnie mega ważne.